Używamy, gdy przed rzeczownikiem stoi więcej rzeczowników/przymiotników.
Ayşe‘nin annesinin ofisinin kapısı – drzwi do biura matki Ayşe
Uwaga! W języku tureckim dodajemy tylko jedną końcówkę i tak:
benim arabam + çocuk arabası = benim çocuk arabam/benim çocuk arabası (wersja potoczna) nigdy
benim çocuk arabasım
