Tworzymy je poprzez dodanie do zdania mi/mı/mu/mü
mi – za samogłoskami i, e
mı – ı, a
mu – u, o
mü – ü, ö
Murat öğretmen mi? – Czy Murat jest nauczycielem?
Hakan hasta mı? – Hakan jest chory?
Deniz soğuk mu? – Czy morze jest chłodne?
O gözlük mü? – To są okulary?
Do mi/mu/mü/mı, możemy dodać końcówkę osobową:
Siz Alman misiniz? – Jesteście państwo Niemcami?
Tworzymy pytania również poprzez zaimki pytające:
Kaç – Ile?
Ne – Co?
Ne içiyorsun? – Czego się napijesz?
Kim – Kto?
Kim bilir? – Kto to wie?
Hangi – Który/która/które?
Hangi ulke’de yasıyorsun? – W jakim kraju mieszkasz?
Niçin/Neden – Dlaczego?
Niçin Türkçe ögreniyorsun? – Dlaczego uczysz się tureckiego?
Neden yemiyorsun? – Dlaczego nie jesz?
Ne zaman – Kiedy?
Ne zaman başlıyor? – Kiedy się zaczyna?
Ne kadar – Ile? Jak dużo?
Nasıl – Jak?
Adam araba nasıl kullanıyor? – Jak ten człowiek prowadzi samochód?
Nerede – Gdzie?
Çoçuklar nerede? – Gdzie są dzieci?
Nereden? – Skąd?
Nereden geliyorsun? – Skąd przychodzisz?
Nereye – Dokąd?
Nereye gidiyorsun? – Gdzie idziesz?
Hej mam takie pytanie czy pytając ,,kim biliyor” znaczy to samo co ,,kim bilir”?
Nie do końca. Odsyłam do postów o czasie przeszłym szerokim i czasie teraźniejszym. “Kim biliyor?” – teraz, w tej chwili. “Kim bilir?” to takie nasze zadumane “Któż to wie?”.